Declaran dous novos focos de EHE en Guitiriz e Chantada
A Xunta notificou ao Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación (MAPA) a detección de nove novos focos de Enfermidade Hemorráxica Epizoótica (EHE). Trátase de dous focos localizados nas comarcas veterinarias de Chantada e Terra Chá-Guitiriz, na provincia de Lugo; dous focos nas comarcas veterinarias de Allariz e O Carballiño, na provincia de Ourense; e cinco focos nas comarcas veterinarias de A Paradanta, Deza, O Condado, Pontevedra-O Morrazo e Tabeirós Terra de Montes, os primeiros declarados na provincia de Pontevedra en 2024.
Agás no caso do primeiro foco da provincia de Pontevedra, no que foi confirmada a enfermidade no Laboratorio Central de Veterinaria de Algete (como marca o procedemento), nos restantes casos o diagnóstico laboratorial foi realizado exclusivamente polo Laboratorio de Sanidade e Produción Animal de Galicia (Lasapaga), dependente da Consellería do Medio Rural.
Con esta declaración, Galicia ten notificados focos en 24 comarcas veterinarias neste novo período estacional 2024 de circulación do vector transmisor: 12 na provincia de Ourense (A Gudiña, A Limia, Allariz, Baixa Limia, Maceda, O Carballiño, Ourense, Terra de Caldelas, Terra de Celanova, Terra de Trives, Verín e Viana), sete na de Lugo (Chantada, A Fonsagrada, Lugo, Os Ancares, Sarria, Terra Cha-Guitiriz e Terra de Lemos-Quiroga), e os cinco declarados na provincia de Pontevedra (A Paradanta, Deza, O Condado, Pontevedra-O Morrazo e Tabeirós Terra de Montes). Así, o número de explotacións positivas confirmadas laboratorialmente sitúase en 524 e os animais positivos confirmados en 1.130.
A EHE é unha enfermidade infecciosa, pero non contaxiosa, producida por un virus que se transmite aos animais exclusivamente a través da picadura de mosquitos do xénero Culicoides,spp. Dada a vía de transmisión, esta enfermidade aparece mentres exista o mosquito vector circulando no ambiente. Existe polo tanto un período de posible afectación dos animais (aproximadamente de abril a decembro) e outro, nos meses de inverno, nos que ao non existir circulación do vector, non existe posibilidade de infección nos animais.
A única vía de contaxio nos animais é a través da picadura dos mosquitos transmisores, polo que non é posible a transmisión directa ou indirecta entre eles. Ademais, esta doenza non afecta ás persoas, que non poden enfermar nin pola picadura do mosquito transmisor, por contacto con animais infectados, nin polo consumo de produtos de orixe animal (carne, leite…) destes animais.
Vacina e medidas preventivas
Ao tratarse dunha enfermidade vírica non hai tratamento curativo, pero existe unha vacina desenvolvida pola farmacéutica galega Zendal e autorizada pola Axencia Española do Medicamento e Produtos Sanitarios, que xa está dispoñible para a súa adquisición baixo prescrición veterinaria. Ademais da protección inmunolóxica que suporá a administración da vacina, é fundamental a aplicación de medidas preventivas encamiñadas a evitar o contacto dos animais co mosquito vector, en concreto:
- Evitar a existencia de posibles zonas de cría do mosquito transmisor nas explotacións, fundamentalmente áreas con materia orgánica húmida ou lama, zonas de elección para a cría para estes mosquitos.
- Utilizar preventivamente desinsectantes ou repelentes nas instalacións, nos medios de transporte ou nos animais, nos casos que se considere oportuno.
- No caso de detectar animais con sintomatoloxía compatible coa enfermidade, tanto bovinos como cérvidos silvestres, debe comunicarse esta circunstancia de xeito inmediato aos servizos veterinarios oficiais da Consellería do Medio Rural.