Un carballo en Friol e varios teixos en Quiroga e Folgoso son novas árbores senlleiras
O 21 de marzo foi declarado pola ONU Día Internacional dos Bosques, coñecido tamén como o Día da Árbore. Os bosques son fundamentais para regular a temperatura, almacenar carbono, manter a biodiversidade e outros moitos servizos ecosistémicos imprescindíbeis para as sociedades humanas.
En Galiza, só determinadas árbores e formacións senlleiras gozan de protección no Catálogo Galego de Árbores Senlleiras. Porén, este Catálogo non está á altura do inmenso patrimonio forestal que acubilla o noso país, mesmo considerando que un bosque non é o mesmo que unha plantación forestal. As 168 árbores e 44 formacións forestais representan unha ínfima parte dun enorme acervo natural e cultural que cómpre coidar e acrecentar, malia ao desleixo institucional e ao arboricidio sistemático practicado por algúns concellos.
12 novas propostas de árbores e formacións senlleiras
ADEGA vén de trasladar ao Comité das Árbores Senlleiras 12 propostas de nova inclusión para a protección doutras tantas árbores e formacións senlleiras. Trátase de exemplares superlativos que na maioría dos casos unen as súas excepcionais características dendrométricas ou rareza cun destacado valor etnográfico e patrimonial. Son monumentos vivos que cómpre coidar e preservar polo seu valor intrínseco mais tamén como patrimonio para as xeracións vindeiras.
A proposta está integrada por un ameneiro (río Loira, Marín); unha araucaria (pazo de Lourizán, Pontevedra); un bidueiro (lago Castiñeiras, Marín); a Carballeira de Brandeso (Arzúa); un carballo e un cerquiño (Cerracín, Friol e Santigoso, A Mezquita); tres castiñeiros (souto do Mola, A Mezquita, Pexeiros 1 e 2, Os Blancos); un eucalipto robusto (O Campo, Marín); e varios teixos (Vilarbacú, Quiroga e Noceda, Folgoso do Courel).
Todos estes exemplares son verdadeiramente excepcionais, destacando ben pola súa idade (os máis de 500 anos do Castiñeiro do Mola), o seu porte, caso do eucalipto robusto (Eucalyptus robusta Sm.) do Campo en Marín, o de maiores dimensións desta especie en Europa, ou o bidueiro do lago de Castiñeiras, tamén en Marín, posibelmente o maior de Galiza; ou tamén o teixo de Vilarbacú (na imaxe), o de maior circunferencia de Galiza.
Con estas propostas, dende ADEGA queremos facer un chamado á necesidade de conservar este patrimonio, tan frecuentemente esquecido e maltratado, e cuxa conservación dá tamén unha medida do grao de civilización dunha sociedade.