Vilalba acollerá a representación da ópera Cavallería Rusticana
O auditorio Carmen Estévez de Vilalba acollerá o domingo 31 de marzo ás 19.30h, a ópera Cavallería Rusticana de P. Mascagni.
Trátase dun melodrama nun acto con música de Pietro Mascagni e libreto en italiano de Giovanni Targioni- Tozzetti e Guido Menasci, baseado nun relato do novelista Giovanni Verga. Considerada unha das clásicas óperas do verismo, estreouse o 17 de maio de 1890 no Teatro Costanzi de Roma .
É a historia dun amor roubado e vingado. O título alude ao código de honra dunha pequena comunidade italiana, unha aldea de Sicilia, onde transcorre o drama, a finais do século XIX.
A obra terá lugar a partir das 19:30 horas e terá unha duración de 1 hora e 15 minutos. Os prezos serán de dez euros para adultos en venda anticipada (12 en taquilla) cos nenos de 6 a 18 anos a metade de prezo. A venda de entradas relízase na Casa da Cultura de 11.oo horas a 13.oo horas e de 17:30 horas a 21 horas, ou través da venda online en Ataquilla.com
ARGUMENTO
Antes de marchar a cumprir o servizo militar —antes de ser soldado—, o campesiño Turiddu foi noivo de Lola, a quen xurou —como se di no libreto— fidelidade eterna. Cando regresa, Lola casouse con outro. O seu marido é un home de certa posición económica: o carretero do pobo, Alfio.
Turiddu, profundamente resentido, cun novo amor, “tratou de apagar a chama que ardía no seu corazón”. Seduce a outra moza do pobo, Santuzza —Santa—, que se namora locamente del.
Lola, entón, envexosa da sorte de Santuzza, ardendo de celos, cede; fai caso a Turiddu. Lola coquetea con Turiddu: acepta os seus galanteos. E é a propia Santuzza, quen, resentida e desesperada tras o desprezo de Turiddu, cóntalle o enredo a Alfio, o marido que ela cre burlado. Coa máis absoluta crueza: “Que mentres ides baixo a choiva e o vento para gañarvos o pan, Lola adórnavos o teito de mala maneira!”. Enseguida, Santuzza arrepíntese: “Foi unha infamia falarvos así!”. A traxedia, desátase. Turiddu mórdelle a orella a Alfio, o modo tradicional siciliano de aceptar un duelo. Sangue: morte.
Turiddu e Alfio, os dous rivais, bátense en duelo nos arredores do pobo en pleno domingo de Resurrección. Cúmprese o maleficio que Santuzza, desgarrada, lánzalle a Turiddu cando entra na igrexa seguindo a Lola: “A che a mala Pasqua, spergiuro!” (Deséxoche unha mala Pascua, perjuro!).
E tan mala! Polo berro dunha muller —”Mataron ao compadre Turiddu!”— sabemos que Alfio cumpriu a súa sentenza: “Quero sangue, abandónome á ira; todo o meu amor volveuse odio”.