Actualidade

O presidente do Goberno, Pedro Sánchez, conseguiu salvar a cuarta prórroga do estado de alarma aínda que cos apoios cada vez máis mermados e grazas a unha negociación de última hora que lle permitiu atraerse ao PNV e a Cidadáns.

O presidente do Goberno, Pedro Sánchez, conseguiu salvar a cuarta prórroga do estado de alarma aínda que cos apoios cada vez máis mermados e grazas a unha negociación de última hora que lle permitiu atraerse ao PNV e a Cidadáns. Coa abstención dos populares e o non de ERC, Pedro Sánchez queda moi lonxe das primeiras unanimidades gratuítas e complícaselle o camiño cara a unha quinta ou sexta prórrogas, que Moncloa querería facer coincidir co fin da Fase 3, a finais de xuño.

Co apoio do PSOE, Unidas Podemos, PNV, Cidadáns, Máis País, Compromís, Teruel Existe, Coalición Canaria, Nova Canarias e PRC, a cuarta prórroga saíu adiante con 178 votos a favor, fronte aos 97 abstencións do PP, Bildu e BNG e o rexeitamento de Vox, ERC, JxC e a Cup, que sumaron 75 papeletas.

O Goberno consegue así certo alivio ata a madrugada do día 25 pero no interregno deberá traballar ben por unha nova prórroga ou entrar de cheo no «plan b» do que carecía ata o de agora. No seu acordo con Cidadáns, explicítase que o Executivo se compromete a «acordar unha saída ordenada» do estado de alarma, aínda que do argumentario presidencial cabe colegir que non ven outra forma de prolongar o confinamento cidadán que con ese instrumento constitucional, pero excepcional.
O Goberno decretará o «loito oficial» cando a maioría do país entre na Fase 1

O acontecido hoxe no Congreso dos Deputados foi a primeira advertencia seria para Sánchez, á que dificilmente pode facer oídos xordos. A intervención do portavoz de ERC, Gabriel Rufián, foi unha emenda á totalidade ao mando único e, por momentos, coincidente co discurso que pouco antes pronunciara o líder do primeiro partido da oposición, Pablo Casado, en canto á prórroga «sine die de non ter dereitos». «Hai alternativa -proclamou- Se non hai alternativa, por que o Goberno non se deixa as cellas en negociar con quen fixo posible a súa investidura?», preguntouse.

A desafección dos republicanos independentistas preocupa, e moito, nas filas de Unidas Podemos. De feito, a intervención de Jaume Asens, que tomou a palabra en lugar de Pablo Echenique, foi un monográfico de reproches e exhortos, a partes iguais, a ERC para que non quedase ao lado de Vox.

Co PNV salvouse a cambio de concesións e de abrir o camiño á convocatoria das eleccións autonómicas en xullo. Está por ver se o cheque dos nacionalistas vascos chega para votar a favor dunha ou dúas prórrogas máis ou, polo camiño, Moncloa debe manter a súa dobre negociación co lendakari, Íñigo Urkullu, e o líder do partido, Andoni Ortúzar.

Tamén a foto fixa do bloque do centro-dereita deixa unha escena moi curiosa. PP, Vox e Cidadáns optaron por tres vías distintas, isto é, a abstención, o rexeitamento e o si, respectivamente.