Tempo de educación
Por Ramón Paz
A Casa dos Marios
En todos os tempos foi e será independentemente e incondicional, todo aquelo que por causas substanciais e identificativas pódense considerar un Ben de Deus, infinitamente desenvolvido fundamentalmente en ideas naturais comprensivas, orientadas significativamente e posteriormente espirituais.
Psicoloxicamente soen xurdir situacións que conxuntamente derivan en percepcións sentimentais asemelladas a diversos conceptos definitorios de obxetivos comúns e afectuosos.
O autor do libro do Xosé, educador nato, aó alumnado insistía que mentalizarse era, e é cuestión simple e precisa de situacións derivadas do sentido común a niveis diversos individual e colectivamente. Imaxinariamente todo consiste en que o entendemento funcione axeitadamente para ó desenvolvemento dá capacitación que sempre será positivamente eficaz.
Xeralmente sempre existiu, existe e existirá o clásico “fenómeno pirateo” psicolóxicamente preguizoso.
“Suxeito” contaminante “social”, esencialmente formador nato de certos idealismos non desexados, rigurosamente incompetentes e incompatibles, sintomáticamente creador de contradicións propias, descriminatorios derivado da existencia de principios vulgarmente absurdos que soe identificase absolutamente como deforme e imperfecto social que conxuntamente a propia sociedade soe e debe rexeitar.
Preceptivamente dicía o autor do libro do Xosé ao alumnado que para redimir consideradamente todo os sentimentos de culpa previr simplemente a tempo en evitación de malformacións psicolóxicas de condutas de ansiedade aguda neurolóxicamente negativas circunstancialmente causantes dunha neurosis irremediable. Ao alumnado aquel mestre autor do libro do Xosé predecía... non hai mal que por ben non veña, recomendaba vivir con austeridade permanentemente, para non caer non materialismo indigno e maligno.
Sustancialmente, toda as materias e os seus derivados proveñen da súa propia natureza para asemellarse sintomaticamente entre eles, correspondentemente segundo e como o famoso colesterol porque calificativamente é portador de dúas clases diferentes denominadamente “bo e malo”. Aquel educador nato autor do libro do Xosé, axeitadamente engadía nas súas comparanzas, aplicando refráns propios e imaxinativos que entre tantos, adoitaba elexir segundo as circunstancias o mais axeitado ¡cada fiera prende do seu rabo!