Vivir para ver o presente con ansia dun futuro
Por Ramón Paz Guntín
Pros e contras, delirios de esperanza e amor que solen xurdir de realidades, moitas das veces incomprensibles, derivadas de fundamentos fráxiles a causa sistematicamente de malos entendementos, humanos, inconcebibles, por iso aplicar o clásico refrán... “non hai mal que por ben non veña” sentidos diversos discapacitadamente, pouco inxeniosos, segundo opinións xeneralmente autoestimativas para valorar ou contrastar unhas e outras, imprecisas e formas de evitar situacións desaxeitadas para non caer en pesadelos derivados subxetivamente por culpa de manifestacións complexaspxicoloxicamente unha miguiña melancólicas, causantes de tristuras memorias propias dun futuro inmaduro como é a chegada da adolescencia cando xurde a transformación dependente dos círculos da infancia derivadamente significados naturales correspondentemente que a xuventude eufóricamente contempla, un temperamento impreciso que pode ser invencible e perxudicial por falta de adaptacion consideradamente absurda pola ausencia de alegría e insatisfaccións autocuestionables, e tendencias negativamente depresivas consecuentemente debido a vivencias impropias en formas diversas de diversións desaxeitadas “raras”, engañosas persistentemente consumistas cotidianamente e por unanimidade social preferentemente os fins de semana, intensamente esaxeradas sen límite...
O autor do libro do Xosé como educador nato ao alumnado recomendaba non mesturar materias desaxeitadamente da súa natureza para que sensiblemente foran portadores de obxetividades precisas, aos coñecementos propiamente distinguidos, para que orientativamente foran e sexan positivos e satisfactoriamente beneficiosos con memoria, entendemento e voluntade con amor... verdaderamente consitente e fundamentalmente sensacional, significativamente importante, plenamente uniforme materialmentes propios para que de acordo coas ciencias naturais, eventual e socialmente vitais para centrarse en imperativos materiais propios da ciencia humana que xurde da necesidade de producir sistemáticamente efectos útiles entre outras materias de subsistencia psicolóxicamente derivadas da propia natureza o mesmo, ou semellantes a outros determinados, humanamente concebidos por obra e gracia, espiritual un ser que sae a luz do ventre da súa nai con amor e felicidade.
Vivir para ver o presente con ansia dun futuro por que o pasado xa é historia dunhas convivencias habidas dignas de mención que solen xurdir segundo e como as conductas humanas que foron, non e seguiran sendo a base dunha ecoloxía transcendental, tendencia da razón que procura o incondicionado na creencia verdadeiramente semellante, imaxinario e aparentemente sin lugar a dúbidas, lóxicamente... senón pola natureza razoable condicionada obxetivamente dun verdadeiro coñecemento que sole ser precisamente a intuición sensibilizada dos conceptos de entendemento, tan necesario para a ilustración, intelectualmente orientativa sistemáticamente adaptable cos hábitos e costumes da vida humana para que facultativamente se desenrole en contacto coa experiencia e cientificamente coa natureza, expresivamente da propia ilustración razoablemente para non diferenciar o progreso, e a felicidade humana que preventivamente a de opoñer contras específicas as supersticións irracionais contra Deus e a relixión.
En todos os tempos estivo, está e estará presente a difusión do saber, e querer, orientacións práctica e teoricamente axeitadas aos perfeccionamentos do xénero humano que o futuro esixe formas de experiencia ideal e tecnolóxicamente ilustradas hacia e para imaxinar mentalmente percepcións transmitidas aos sentidos corporais humanos - vista, oído, gusto, olfato, tacto - en forma significativa como exemplo perfecto do pensamento ou acción humana no estético e moral.
Aquel mestre, autor do libro do Xosé ao alumnado recomendaba que axeitadamente todo era, é, e moi importante desfrutar con libertade permanentemenete en todas idades que a vida ofrece sinxelamente para ser útiles a sociedade, lóxicamente en razoamentos ou argumentos con sentido común naturalmente con optimismo previsor anímico tolerante que en todos os tempos foi, é e será portador, de aspectos positivos en todos os acontecementos creados por Deus como ser omnisciente, omnipotente eterno - de suma bondade, coñecedor de todo o que sucedeu, sucede e sucederá, que pola súa omnipotencia Deus, pode crear calquera dos infinitos mundos posibles.